Hoe zijn leenwoorden ontstaan?
Het woordenboek zegt over leenwoord: o. (-en) woord, door een taal aan een andere ontleend, bastaardwoord. Leenwoorden ontstaan meestal als er in de overnemende taal geen goed eigen woord is voor een nieuw voorwerp of begrip. Soms raakt later alsnog een vertaling in zwang, maar soms ook niet. Lees verder »
Waar komen onze leenwoorden vandaan?
Het Nederlands blijkt in de loop van de tijd de meeste woorden te hebben geleend uit de buurtalen, in aflopende volgorde: Frans, Latijn (lange tijd de tweede taal), Engels en Duits. Pas daarna volgen talen als Italiaans, Spaans, Indonesisch en Jiddisch. Lees verder »
Hoe komen we aan leenwoorden?
Leenwoorden zijn in onze taal terechtgekomen doordat er op dat moment nog geen Nederlands woord voor was. Door het woord één op één over te nemen, was het niet nodig om er halsoverkop een nieuw woord voor te verzinnen. Veel woorden zijn hierdoor blijven hangen en in de loop van de tijd vernederlandst. Lees verder »
Waarom hebben we leenwoorden?
Vaak worden leenwoorden gebruikt omdat ze een speciale functie hebben: ze benoemen iets unieks, of hebben een specifieke (bij)betekenis of gevoelswaarde, of zijn eenvoudigweg niet zomaar te vertalen. Lees verder »
Hoe komen leenwoorden in het Nederlands?
Leenwoorden kunnen direct of indirect uit een andere taal overgenomen worden. Bij directe ontlening gaat het om vreemde woorden en bastaardwoorden. Vreemde woorden zijn ontleningen die niet of vrijwel niet aan het Nederlands zijn aangepast qua uitspraak, spelling en woordvorming. Lees verder »
